Hallo PEM
Daar ben je weer Als een op hol geslagen geit
Ga je door mijn lichaam te keer
Teveel gedaan, te weinig rust gepakt
Die prijs moet ik nu betalen.
Zojuist van de pijn en vermoeidheid in elkaar gezakt.
Met koorts op bed lig ik te balen.
Ik heb het vaak ook niet in de gaten,
als mijn lichaam de deur weer openzet om PEM binnen te laten.
Ineens is ze er dan en achteraf kan ik het dan wel verklaren,
maar dan is het al te laat en moet ik zitten op de blaren.
Ze komt als een crimineel onaangekondigd en houd mijn lichaam in gijzeling.
En ik moet wederom vechten door deze pijniging.
Ik moet mijn grenzen bewaken, maar die veranderen ieder uur
Het blijft daardoor lastig in te schatten, wat betreft de eventuele gevolgen op lange duur
Als er iemand is, die weet hiermee om te gaan, laat het me dan weten.
Zodat ik kan zeggen:
Dag PEM ik hoop je snel te vergeten.
door Jolanda van de Meulenreek.