Opgeven ? Opgeven, de gedachte spookt steeds vaker door mijn hoofd Ik wil het niet, maar alles in mij lijkt meer en meer, Zowel letterlijk als figuurlijk verdoofd Het is maanden geleden dat ik een nacht heb doorgeslapen Iedere nacht word ik wakker van de pijn Daarnaast komen er nieuwe symptomen bij Die ook niet bepaald prettig zijn. Accepteren, vechten steeds vaker heb ik er de kracht niet meer voor Ik verlang naar een pijnvrij leven, een goede verkwikkende slaap, rust in mijn hoofd en een hutje op de heide. Met alleen de juiste mensen aan mijn zijde. De dagen zijn zo verschillend, de ene dag voelt als accepteren en doorgaan Vechten en vooral niet stilstaan De andere dag raap ik mezelf bij elkaar, en zorgen mijn gezin en mijn honden ervoor dat ik in de ochtend opsta En ondanks alle tegenslagen doorga. Maar goed het is wat het is, ik vind het de laatste tijd wel steeds lastiger om mee om te gaan. En altijd maar positief door het leven te gaan. Dus in dit gedicht verberg ik mijn traan niet langer achter mijn lach En zet ik voor vandaag mijn masker af, al is het maar voor een dag.
door Jolanda van de Meulenreek